Dünya üzerindeki kara alanının yaklaşık %10’u buzul buzlarıyla kaplı. Dünyadaki buzulların son 10 bin yılda erimeye başladığı ancak 20. yüzyıldan sonra erime hızının arttığı biliniyor. Erciyes, Kaçkarlar veya Cilo Dağları da Türkiye’de yer alan önemli buzullardan. Uydu gözlemlerine göre Türkiye’deki buzullar yılda 1 ile 20 metre arasında eriyor. Son yıllardaki hızlı erimeye rağmen Cilo’daki buzullar hâlâ Türkiye’nin en büyük buzulları pozisyonunda.

Hakkari-Yüksekova sınırında 4,135 metrelik yüksekliğiyle Türkiye’nin ikinci büyük doruğu olan Cilo Dağları’nda yer alan buzullar erimeye devam ediyor. Uzmanlar, erimenin en büyük nedeninin küresel iklim değişikliği olduğunu ve böyle devam edilmesi durumunda önümüzdeki 50–60 yıl içerisinde buzulların tamamen yok olacağını dile getiriyor.

Buzul Çağı’ndan kaldığı bilinen ve şu sıralar 550 hektar kadar kalmış olan buzulların 20 bin yıllık tarihinin olduğu düşünülüyor. Son 30 yılda bölgedeki buzulların %48’i eridi. Birçok buzul mağarası ve diğer kalın buz kalıpları yıldan yıla yok oluyor. Erimeyen buzulların güneşin görmediği derin vadilerde olduğu belirtiliyor.

Cilo Dağları, 25 Eylül 2020’de alınan karar ile Milli Park ilan edilmişti. Bölgede 27 ayrı buzul bulunuyor ve bunun en uzunu 4 kilometre uzunluğundaki Erinç Buzulu. Ancak Erinç Buzulu, kısalarak 1,5 km’ye çekilmiş durumda. Bu buzulun derinliği ise yer yer 200 metreyi buluyor.

İklim değişikliğinin etkisini azaltmak ve insan müdahalesini en aza indirmek erimenin önüne geçecek en temel tedbirler olarak sıralanıyor.

Buzullar her yıl, yerli ve yabancı doğaseverler tarafından sık sık ziyaret ediliyor.

Kaynak: www.iklimhaber.org