Toplumumuzda mutsuzluk yükselişte, mutluluk ise inişte…
2020 Yılı Dünya Mutluluk Raporuna göre, 156 ülkeyi kapsayan incelemede, Finlandiya dünyanın en mutlu ülkesi oldu. İkinci sırada Danimarka yer alırken, Türkiye’de ise mutluluk oranları düşüşe geçti. Türkiye’deki bireylerin 48,2’sinin mutlu olduğu belirtilirken, bu rakam geçmiş yıllarla kıyaslandığında ise 2019 yılında yüzde 52,4, 2011 yılında ise yüzde 62,1 olarak kaydedildi.
Aynı rapora göre Türkiye’de kadınlar daha mutlu.
Mutluluk oranı, kadınlarda yüzde 53, erkeklerde ise yüzde 47.
Çok ilginç değil mi?
Bunca kadın cinayetine, bunca ötekileştirmeye, bunca kötülüklere, işsizliğe, aşsızlığa ve çocukların tecavüzüne, katliamına rağmen kadınlar daha mutlu.
Çoğu soru sormadığı ve sorgulamadığı için mutlu.
Çoğu başka bir hayat bilmediği için mutlu.
Çoğu yalnız kalmaya cesaret edemediği için mutlu.
Çoğu doğurabildiği için mutlu.
Çoğu henüz ölmediği için mutlu.
Kadınlar pek çok olumsuzluktan da mutluluk çıkarabiliyor.
Eşi kıskandığı için mutlu olabiliyor.
Eşi çalışmasına izin vermediği için mutlu olabiliyor.
Babasının evinden ve baskısından kurtulduğu için de mutlu olabiliyor.
Eş bulabildiği için mutlu olabiliyor.
Kısacası kadınlar için mutluluk sebebi o kadar çok ki.
Çoğu korunmaya muhtaç olmaktan dolayı mutlu ve memnun.
Kadın cinayetlerinin kol gibi gezdiği bir ülkede gel de mutlu ol.
Biraz da yaşadıkları için kadınlar kerhen de olsa mutlu.
Yaşamlarını değiştirmeye, dönüştürmeye ve bir bedel ödemeye tahammülleri olmadığından mı kadınlarımız bu denli mutlu?